Dag 7 en 8 (einde)

Hallo allemaal,

Allereerst bedankt dat jullie hebben meegelezen, inmiddels is het dagboek ruim 400 keer bezocht :)

Gisteren avond had ik geen zin meer om het verhaaltje te typen, het was al wat laat en de wekker ging vroeg. Hierbij dus beide dagen inclusief de terugreis.

Gisteren was het een uur of 9 voor we wakker werden, schappelijke tijd.
Het was godsgruwelijk warm, warmer dan andere dagen. Al gaf de thermometer hetzelfde aan, ik verwacht dat de luchtvochtigheid iets hoger lag. Maar goed, het was ook wel even lekker om goed te bakken.

Eerst ontbijt, ik ging even brood halen bij de spar, zoals de meeste ochtenden. Bij aankomst moest ik op zoek naar een P ook dit is elke dag weer een zoektocht van jewelste. De ene keer is er direct een plaatsje, maar ik heb ook al eens een meter of 500 verderop moeten parkeren.
Vandaag moest ik echter niks anders hebben dan 1 stokbrood en had ik geen zin om in deze hitte zo ver te lopen.
Na 3 rondjes te hebben gereden was ik er klaar mee, ik parkeer de auto in een afgezet geel vak (waar die voor dienen weet ik niet, staat nooit iemand en geen bord). Ren naar binnen, pak een stokbrood, reken 1,20 af en loop terug. Al met al nog geen 3 minuten weg, auto voor de deur en gaan.

Terug naar de kamer, even broodje eten en dan verzinnen wat we verder gaan doen.
We besloten om eerst even wat bij te slapen voor de op pad gingen (de andere optie was andersom).
Vera ging even 2 uurtjes op bed en ik heb even op internet wat rondgekeken en nog wat werk gedaan.

Rondom 1 half 2 heb ik Vera wakker gemaakt. Nadat zij eenmaal goed wakker was klaar maken en op pad. Dit keer de west kant van het eiland. Die hadden we nog niet gehad.
Daar op de navi een plekje gezocht wat wel leuk leek. Een kilometer of 10 voor de plek van bestemming komen we een stukje strand tegen. Allerlei mensen die aan het surfen waren en een partij volk op het strand aan het bakken. Dus daar maar ff kijken.

Handdoekjes erbij, plekje zoeken en liggen.
Daarna even voetjes in de zee, en bij Vera werd dat al snel knietjes, heupen en hoppa zwemmen. Mij te koud.

Ik weer even liggen en bakken. Ik was immers nog lang niet bruin genoeg.
Daarna nog een half uurtje gelegen, Vera nog keer het water in en door naar de volgende plek.
Daar aangekomen bleek dit toch wat minder mooi dan we gehoopt hadden.
Het is een soort eilandje die met 1 stukje weg aangesloten zit. Maar, dit lag een stuk hoger dan het water. Dus een stukje steile rotsen en daaronder sloegen de golven al tegenaan, dat is dus niet echt makkelijk om even lekker langs te lopen.
Navi erbij, volgende plekje.
Daar een ieniminie dorpje wat aan de zee ligt. In de hoek een partij rotsen en een klein paadje om langs te lopen. Daar liet de zee her en der een poel water achter, erg mooi om te zien.
Overal visjes en kleine garnaaltjes in het water, en zelfs (de 1e) echte krab. Ik denk dat hij zeker een cm of 10 breed was. Echter te snel voor de foto, toen was hij al verstopt.

Hier nog wat rond gedwarreld, en toen was het leuk geweest. Op naar de kamer.
Daar even omkleden en dan voor de laatste keer uit eten.
Dit keer was het weer de beurt aan de grill, Maestro.
Het mooiste restaurant van allemaal, voor mij ook qua eten (voor Vera nummer 3 na de Italiaan en de Mexicaan).
Vooraf weer een glaasje rosé sparkling wijn, Piña Colada bij hoofdgerecht. Het begon weer goed.
Na het eten nog een slush drankje en door naar de cocktail bar.
Daar een Kiwi Daiguiri en daarna een Banana Daiquiri (ze had de strawberry al gehad en die was heel lekker).
Deze vielen wat tegen maar nog steeds lekker.

Ik riep de hele week al te roepen dat er nog een keer Tequilla moest komen.
Dus ik zei, ik doe wel mee.
2 shotjes besteld (en een flesje water voor mij om het weer weg te spoelen).

Pleur zout op de vuist, shotje in de hand. Afijn men kent de procedure.
Shotje op, vies kijken, slok water en weer klaar.
Vera zat te glunderen, dus daar ging het om.
Ik moet ook eerlijk bekennen, dit is de eerste keer in mijn leven dat ik iets gevoeld heb van alcohol. Voor diegene die het niet weten, ik drink niet, nooit. Ook nooit gedaan.
Ik heb van alles geproefd en ooit met Maaike een shotje tequilla gedronken in Mexico, maar die was blijkbaar niet zo sterk als deze.

Na een half uurtje was alles op en zijn we maar naar de kamer gegaan. Het was inmiddels bijna weer 10 uur en om 04:00 zou de wekker gaan.
We lagen rondom 11 in bed, 5 uur slaap, joy.



4 uur dus de wekker. Spullen verder inpakken, kamer tien keer nakijken, koffers beetje afwegen op gevoel en gaan.
Alles op slot, sleutel in de brievenbus, auto inpakken en rijden.
Bij het vliegveld auto geparkeerd, alles eruit, op slot en naar de incheck balie.
Hier stond een rij van een man of 30, maar deze ging behoorlijk vlot, nog geen 15 min later waren we aan de beurt.
Aan het begin van de rij was een koffie shopje, hier een panini gehaald en tijdens het wachten opgegeten.

Koffer inchecken en toen nog even naar buiten om te roken. Ik kon me namelijk niet meer herinneren of er een smoking area was.
Na de sigaret maar door douane. Ook hier weer een redelijke rij maar liep alsnog redelijk vlot door.
Af en toe wat cabin crew die overal voor mag, dus dan moet je extra wachten.

Dan eerst door de Duty Free. Legio aan drank, peuken, snoep en andere meuk. Flesje Famous Grouse gekocht voor mijn oom voor de haal/breng service en door naar de gate. Die was nog niet bekend. Dan maar even rondlopen.

Bijna aan het einde "Smoking area" whoohoo.
Daarheen, alles donker. Deur op slot... godver.
Nja, dan maar niet.
We lopen door naar het einde en opeens bedenk ik me, was er niet nog een buiten??
En ja hoor, helemaal aan het einde een deur naar buiten. Daar mocht je roken.
Peukje gedaan en toen door naar de gate die inmiddels wel bekend was.
Hier stonden zo goed als alle 200 man al te wachten.
Dwars door de rij, Priority, 5 man voor ons, 1 minuut later liepen we door de slurf. Ciao España (en de wachtrij).

Stoel zoeken, dit keer helaas wel iemand naast ons en wachten op taxiën en take-off.

Aan boord horen we dat de vlucht terug iets korter is, 3:50H. Prima.
Echter na 2 uur had ik het wel gehad. Het voelde op dat moment echt heel lang duren. Eenmaal geland en buiten vond ik het echter reuze meevallen. Van uit bed in Spanje naar de parkeerplaats in Eindhoven alsof het niets was.
Ome Dick haalde ons op, naar Elst waar mijn auto stond. Daar nog ff bakkie koffie en door naar huis.

Om 18:00 Zorro weer opgehaald van de kennel en morgen naar Dokkum om Pips op te halen bij de moeder van Vera.

Al met al een hele leuke vakantie, een om nog lang te onthouden.
Heel stiekem hebben we ook alweer gekeken naar de volgende, maar dat dauert nog ein bietchen.

Oant sjen! Tot ziens :)