Dag 2

Dag 2, en deze begint eigenlijk al gisteren avond laat.
Want Vera is vandaag jarig!
Vannacht om middernacht dus nog even een liedje gezongen.
Daarna geslapen, bed is prima. Niet geweldig maar zeker niet slecht.

Vanochtend gingen echter al vroeg de oogjes open, een uur of half 8. Het was nog niet echt licht. Ik kon niet meer slapen, en toen begon Vera ook nog eens in haar slaap te praten, altijd leuk.
Achteraf bleek zij weer een rare droom te hebben.

Sigaretje, koffie voor Vera, ontbijtje smeren en de dag kan beginnen.
Vandaag op de planning: Aquarium Lanzarote en daarna een shopping mall.

Aquarium had ik vooraf nog even opgezocht, 14 euro pp. Bij aankomst bleek het nogal klein te zijn, althans we konden niet echt zien hoe groot het was, maar de ingang stelde niet heel veel voor dus we hadden niet verwacht dat de rest dat wel zou doen.
Er was nog een beetje animo en inloop dus we besloten het toch maar gewoon te doen, waarom ook niet.
Met een trap naar beneden en dan is het een slalom achtige gangenpatroon met om de meter of 2 een aquarium met een aantal vissen. Het is leuk om te zien maar het stelt echt niet veel voor.
Aantal grappige, grote of mooie vissen.
Na een minuut of 30 waren we rond en konden we weer omhoog. Naar de auto, peukje en op naar Playa Honda. Dat ligt aan de andere kant van het vliegveld ten opzichte van ons, minuut of 15-20 rijden.

Daar geparkeerd in de ondergrondse garage, daar was het ook meteen een graadje of 35 en zo benauwd als het maar kon.
In de mall zelf viel het reuze mee, en elke winkel heeft Airco.

Airco beviel me eigenlijk niet zo heel goed, ik begin een beetje keelpijn te krijgen door alle verschillende aircos, en vooral die van het vliegtuig heeft me wat genekt. Normaal kan ik er prima tegen, heb er immers thuis ook een, maar dit is toch net ff anders met airco in airco uit.
Afijn, winkelcentrum.
Eerst maar een hapje eten, de Burger King.
Besteld, tafeltje gezocht, eten.
Vera maakt haar broodje open, compleet anders. Dus ik loop naar die vent en zeg dat het iets anders moest zijn. Nee hoor,dit zei je. Dus ik zeg nogmaals, nee ik wilde een wrap!! Oh ok, en schreeuwt in het spaans of medewerker 2 ff zo'n ding inelkaar bouwt.
Normaal snijden ze de kip in kleine stukjes, die kwam nu gewoon 1 keer door de helft. Smaakte overigens prima, maar goed.

Ik kijk op de bon en zie een andere prijs dan de wrap. Ik zeg dus dat ik nog geld terug krijg. Hij slaat eerst foute menu aan, 8,30 euro.
Daarna de wrap, 7,10 euro. En geeft me 50 cent terug.
Ik kijk die gozer aan, volgens mij klopt het niet...
Jawel hoor, dus ik leg het verschil tussen 7,1 en 8,3 uit. Oh... ohja. En geeft me (ja echt) 1,30 euro.
Ik heb hem die 10 cent maar weer terug gegeven.

Bij terugkomst bij de tafel waren de patatjes inmiddels op en zat Vera met smart op der wrap te wachten.
De discussie is nog steeds gaande over het volgende.
Namelijk de cola flikkert om van tafel op de grond. Ik was er heilig van overtuigd dat ze dit zelf deed. Maar even later zei ze dat ik het had gedaan.
We zullen het nooit van de andere aannemen, we zijn beide overtuigd dat we gelijk hebben.

Regel 1 in relatie, vrouw heeft altijd gelijk. Het zij zo. Het is ook nog haar verjaardag dus ja wat moet je dan...

Na het debacle door de shopping mall. Aardig leuke winkeltjes, en het kost allemaal geen drol.
T-shirts voor onder een tientje, polo's voor 12-15 en een trui of sweater onder de 20.
Van die laatste eentje gevonden die me past en mooi stond, dus die maar meegenomen. When in Rome...

Toen kwamen we langs een stand met gedroogd en biologische snacks. Ziet er prachtig uit dus we gingen kijken. De jongeman achter de balie legt ons wat dingen uit en laat ons van alles proeven.
Nou ben ik de makkelijkste niet qua eten, maar Vera lust over het algemeen veel. Zelfs die kon der gezicht niet recht houden bij het kauwen op deze "snacks". De jongen was stom verbaasd, wat eigenlijk best raar is want er kwam geen 1 persoon bij de stand in de buurt, dus het was nou ook niet dat het storm liep ofzo.

Nog wat winkeltjes door en terug naar de kamer.

Vera was nog wat moe dus die ging even tukken. Ik was nog een spelletje aan het spelen op de telefoon maar gaf na 10 minuten me ook gewonnen en ben op de bank in slaap gedonderd.

1,5 uur later werd ik wakker en heb ik Vera maar wakker gemaakt, het was inmiddels kwart voor 5.
Rustig wakker worden, peukje, omkleden en richting de stad.

Hier was het, zoals elke vrijdag, markt. Kraampjes met de grootste meuk die je maar kan verzinnen, maar erg gezellig en kleurrijk.
Hele "mooie" "dure" "echte" "merk" tassen en dergelijke staat op elke hoek, en alles voor een tientje of minder.
De natte droom van elke Brit, en daar sterft het er van.

Na een rondje te hebben gemaakt nemen we plaats bij Cocktail Bar Hook.
Hier een Long Island Iced Tea besteld voor Vera en ik zelf een Banaan milkshake. De milkshake was echter niets meer dan een beetje opgeklopte melk met een vleugje banaan (of 20). Het was verre van milkshake, maar gelukkig niet smerig.
De Long Island was lekker, alleen behoorlijk sterk. Dus na ronde 1 had ze de smaak goed te pakken, ronde 2: Piña Colada. En ik een kopje thee omdat mijn keel toch steeds iets erger werd.

De maagjes begonnen langzamerhand wat te knorren, dus op naar La Hacienda. De Tex-Mex variant van dezelfde eigenaar als Maestro (van gisteren). Ook hier ben ik eerder geweest en beviel het altijd prima. Ziet er allemaal netjes en strak uit, en ook hier kost het niet veel.
Ik had een steak, vera een Burger met Jalapeno's en Chili Con Carne.
Beide smaakte prima.
Daarnaast nog een Sex on the Beach cocktail en het feestje was compleet.
Het was eigenlijk de bedoeling om daarna nog een Piña colada te gaan halen bij Maestro omdat deze zo lekker was, maar Vera had wel genoeg gehad :P

Onderweg naar de auto nog een rondje over de markt, waar ze net begonnen met inpakken.
En eenmaal in de auto besloten om een half rondje eiland te doen.

Nou is dat in Nederland niet zo moeilijk, alles is verlicht en alles staat goed aangegeven.
On the island gaat dat net ff anders.
Stad uit = weg lampen.
Pikke donker, en af en toe een kruising met een bordje.
Nou heb ik navigatie op de telefoon, just in case. Maar de auto heeft die ook. Die map er gewoon voor gezet en een punt aangewezen "daar gaan we heen" en rijden maar.
Al met al een goed uur op pad geweest, nog even een kwartiertje aan zee gezeten waar het behoorlijk golfde. Mooi om te zien en relaxend.
En dat met 22 graden, niet heel vervelend.

Toen terug naar de kamer, waar alles al dood was. Geen lampen meer aan in het huis en de kamers eromheen ook al donker.
We hebben eigen sleutels dus we kunnen gelukkig naar binnen.
Maar toch een raar idee dat je bij aankomst "hotel" niemand meer ziet. Ook niet heel gek met 4 kamers, maar toch.

Het lampje gaat hier zo uit, het is inmiddels voorbij 1 uur.
Morgen weer een dag, afhankelijk van het weer verzinnen we dan wel weer iets.
Vandaag was het vooral wind, bewolking en een minuut of 15 een paar spetters.
Morgen verwachten ze iets meer zon, zondag moet het beter worden. Wellicht dat we dan nog even kunnen zonnebaden.

Tot morgen, oant moarn!